ارزیابی مهاجرت عناصر فلزی در قوطی فلزی رب معمولاً از طریق تجزیه و تحلیل مستقیم محتوای قوطی ها انجام می شود. با این حال، این ممکن است توسط عوامل برون زا که باعث آلودگی مواد غذایی قبل از فرآیند کنسرو می شوند، مغرضانه باشد.
در این زمینه، جدایی بین عوامل برون زا و درون زا به دلیل مهاجرت موثر عناصر فلزی از ظروف اغلب در نظر گرفته نمی شود. در مطالعه حاضر، ما بر منابع درون‌زا مرتبط با نقص‌های تولید در قوطی‌های فلزی یا عملیات عملیات حرارتی اعمال شده در طول فرآیند کنسرو تمرکز می‌کنیم.
ارزیابی بی ضرر بودن قوطی های فلزی برای قوطی های گوجه فرنگی و ساردین در بازار تونس انجام شد. قوطی های پر شده با مواد شبیه ساز یا مواد غذایی طبق روش های صنعتی تحت عملیات حرارتی قرار گرفتند و برای مدت طولانی نگهداری شدند. این نظرسنجی تا 18 ماه برای قوطی های پر شده با شبیه سازها و تا حدود 18 ماه انجام شد.
36 ماه برای کسانی که پر از غذا هستند. غلظت فلزات بالقوه در حال مهاجرت (آهن، روی، کادمیوم، آل، مس، سرب و قلع) با استفاده از ICP-OES مورد ارزیابی قرار گرفت.
سطح داخلی قوطی ها توسط SEM/EDX مورد بررسی قرار گرفت. نتایج به‌دست‌آمده نشان‌دهنده مهاجرت بالای آهن و روی در قوطی‌های پر شده با مواد غذایی اسیدی یا رب گوجه‌فرنگی یا ساردین در سس گوجه‌فرنگی است که ناشی از خوردگی طرف‌های داخلی قوطی‌ها و مهر و موم‌های اتصال بدون پوشش است.
کادمیوم تنها در قوطی‌های پر از مواد غذایی شناسایی شد و منشاء اگزوژن دارد. سطوح مهاجرت پایین Al، Cu، Pb و Sn ثبت شد.مواد بسته بندی مبتنی بر فلز خواص ممانعت بسیار خوبی را ارائه می دهند و از این رو به طور گسترده در کاربردهای بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار می گیرند.
آنها در اشکال مختلف بسته بندی و همچنین به عنوان بسته بندی مانند بطری های شیشه ای و قوطی های کامپوزیت استفاده می شوند.
نگرانی های عمده سلامت و ایمنی محصولات بسته بندی فلزی شامل مهاجرت بیسفنول A، سرب، کادمیوم، جیوه، آلومینیوم، آهن، نیکل، برآمدگی قوطی ها، انحلال قلع، سیاه شدن و خوردگی است.
