در میان انواع معروف نقل، نقل تبریز ترش کمی با بقیه متفاوت است، نقل طعم شیرین سنتی ندارد، طعم ترش حس کاملا متفاوتی در دهان ایجاد می کند و جوانه های چشایی ما را باز می کند.
تولید نقل ترش در قرن نوزدهم آغاز شد، در همان ابتدا که تولید شیرینی ترش شروع شد، مردم به آن مشکوک بودند، آنها نگران شرایطی بودند که نقل در آن ساخته شده است و از چه مواد شیمیایی برای دادن چنین طعم غیرعادی به آن استفاده شده است، با این حال، بعداً، این افکار تغییر کرد و به محبوبیت مورد علاقه همه تبدیل شد.
برای ایجاد طعم ترش عمدتاً از مواد اسیدی مانند سرکه استفاده می شود که شکر را به گلوکز تبدیل می کند، طعم های اصلی سیب، لیمو، هندوانه، شاه توت و تمشک آبی است. انواع نقل ترش در بین کودکان بسیار محبوب است.
نقل پنبه ای نوعی آب نبات پف دار است، این همچنین به عنوان نخ نباتی یا نخ پری شناخته می شود، شیرینی شیرینی شبیه پنبه است، بیشتر مواد تشکیل دهنده شکر است، اما ممکن است مقداری طعم دهنده و رنگ خوراکی به آن اضافه شود.
از حرارت دادن شکر مایع به دست می آید. سپس آن را در سوراخ های دقیقه می چرخانند که باعث خنک شدن مایع و ایجاد رشته ها می شود. این نقل به ویژه در جشن هایی مانند تعطیلات، نمایشگاه ها، جشنواره ها و کارناوال ها خورده می شود و اغلب روی چوب سرو می شود.
در کیسه های 15 اونسی بسته بندی می شود، این نقل چند رنگ است و در طعم های میوه ای عرضه می شود، این بسته در برابر رطوبت مقاوم است و طراوت آب نبات را تضمین می کند.
بچه ها مخصوصاً عاشق این خوراکی شیرین هستند که در دهان شما آب می شود، آدامس ها تاریخچه ای طولانی دارند و نوعی نقل کشدار و جویدنی هستند، که امروزه مورد استفاده عموم قرار می گیرند.
بیشتر نقل های صمغی از شربت ذرت، ژلاتین، نشاسته، ساکارز و آب تهیه می شوند، با این حال، برخی از مواد اضافی، مانند طعم دهنده ها و رنگ ها، اغلب وجود دارند، همچنین برای طعم دادن به تارت از اسیدهای سیتریک و مالیک استفاده می شود.
